|
Abimsin benim, canım abim.
Altı
kardeşin beşincisiydin,
Dört biraderin üçüncüsüydün.
Kırkiki gün oldu bizi
üzüntülere boğdun...
Yaşam mücadelesinden zaferle ayrılmanı bekledik hep,
Ne
yazık ki umutlarımız tükenir oldu...
İkiz gibi büyümüştük sen ve ben,
Beraber ağladık, beraber güldük,
Sünnetimiz aynı gün oldu,
Askere de aynı gün
gittik,
Bir sene uzatmasaydın
Sanırım üniversiteyi de aynı sene
bitirecektik...
Çocukken seni üzüp ağlattığım çok olmuş...
Oysa sen şimdi
beni en derinden ağlatıyorsun...
Annemin kuzularıydık biz,
Dua ederdi
bizlere 'uykudan gayrı başımızı yastığa koymayalım diye'...
Unuttun mu?
Acelen neydi be abi?
Nereye gidiyorsun bizi bırakıp....
Hele hele öteki
dünyaya gitmeye...
Niye bu kadar acelen vardı?..
Daha doymadık ki
birbirimize...
Çocuklarımız büyüyecekler daha,
Okuyup adam olacaklar,
Mürüvvetlerini göreceğiz,
Belki torun da seveceğiz...
Öyle değil mi?...
Özlüyorum sesini, 'İZET' deyişini...
Gitme nolur...Daha yaşın şunun şurasında
ne ki...
43'mü dedin... Allah'ın izniyle 53'leri,63'leri,görmeyecek miyiz
73'leri...
Sana hiç yapmadıklarını yaptıracaktım ben daha...
Rakı
içirecektik, birada..
Belki sigara da tüttürürdün...
Ama olmadı, hep
sağlığını düşündün...
Abimsin benim canım abim...
Takdir-i İlahi neyse o
olur ama,
Bu sefer bizim istediğimiz olsun değil mi?...
Seni seviyoruz,
bırakıp gitme bizi....
'ÖLÜM, düşerse bir şahın ayağına,
Kalırsa bir yavru
yetim,
Ağlarsa gül dalı adın kalleş olsun'.
Hadi duy sesimi.....
(abimin
yoğun bakımda geçirdiği 42. gün yazmıştım bunları).
CENNET MEKANIN OLSUN, NUR İÇİNDE YAT.
KARDEŞİN İZZET. |