DAYI
kalbimizi karelere
böldük,
ortası bölünmedi;
çünkü orda sen vardın...
kanat çırpıp uçuşan,
beyaz bir güvercin vardı...
sen miydin, biz miydik,
gerçek güvercin miydi
ne yazık anlayamadık...
kalbimizin ortasında,
yapayalnız kalakaldık.
. |
Bugün yine yalnızız
Dört duvar arasında;
Öyle suskun, öyle içli
Öylesine doluyuz ki…
Ağlıyoruz kendi kendimize
Konuşuyoruz duygularımızla;
Öyle sesli öyle hisli,
Öylesine üzgünüz ki…
|
|